Schrijfdag: Hoe breek ik uit mijn ‘hokjesdenken’?

‘Werkelijk leven is ontmoeten’
Uit: Ik en gij van Martin Buber

Vorig jaar gaf ik aan collega biografiecoaches en biografiewerkers een cursus over gender, inclusiviteit, diversiteit en hokjesdenken. Ze verkenden hun onbewuste uitgangspunten. Dit voorjaar bied ik deze dag ook aan andere belangstellenden aan.

We zijn ons niet altijd bewust van ‘discriminerend denken’. Ondanks het oefenen van onbevangenheid, is er toch weleens een oordeel over de ander. Het kan verwarrend zijn om bijvoorbeeld niet meteen te kunnen zien of de ander een man of een vrouw is. Of je twijfelt over hoe iemand aan te spreken: hij, zij, hen? We labelen snel vanuit ons eigen referentiekader. Out-of-the-box denken, zowel over onszelf als anderen is nog niet altijd vanzelfsprekend.

Gelukkig worden we door de tijdgeest met de neus op de feiten gedrukt en als het ware ‘gedwongen’ om door de buitenkant heen het wezen van de ander te ontmoeten. Zodra je een karakteristiek geeft, ben je aan het duiden. Op zich is dat niet erg. Pas zodra er een oordeel bijkomt, begeef je je op glad ijs, dan sluit het zich. Kun je met een onbevangen blik kijken zonder kleur of gender, dan kom je dichter bij het wezen van die mens. Elk mens is een unieke mix van vrouwelijke en mannelijke eigenschappen, gedrag en beleving in een mannelijk, vrouwelijk en soms androgyn lichaam. Hoe leef je met en in je lichaam op een manier die past bij wie je bent, jezelf beleeft en wilt verschijnen in de wereld?

Ieder mens zegt: ‘Zie mij als wie ik ben’. Met elkaar gaan we onze brillenglazen oppoetsen om helder, voorbij oordelen, te zien. Hoe meer je van jezelf weet, des te beter je de ander kunt kennen.

Datum: wordt nog bekend gemaakt